0

Hayat


Hayat ne garip. Mutluluk oyunu mu oynamalı acaba her zaman diyorum, ama bende o takat kalmadı artık. Nereye kadar aynı sahneyi tekrarlayabiliriz ki hayatımızda? İlişkiler o kadar çıkmaz bir hal almış ki, birini incitmemek uğruna mutsuzluğa doğru yol alıyoruz.

Tek bir "Merhaba"sını özlediğimiz insanlar oluyor kimi zaman, asla o kelimeleri duyamayacağımızı bildiğimiz. Umut devreye giriyor bu anlarda, diyoruz belki bir umut, ben bu adamın tek bir kelimesine hasret kaldıysam, belki o da aynı şekildedir. Yok, geçen zaman hiç birşeyi telafi etmeye yetmiyor. Çünkü hayat yaşayabildiğimiz kadar var oluyor bizimle birlikte.

Hadi o zaman hoşçakalsınlar, gelmeyeceğini bildiğimiz beklediklerimiz.

Siguiente Anterior Inicio

Memorias